Αρθροποίηση γόνατος: συμπτώματα και θεραπεία

Η άρθρωση του γόνατος είναι μια περιοχή του σώματος που υφίσταται έντονο καθημερινό άγχος και εκτελεί πολυάριθμες σημαντικές λειτουργίες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η άρθρωση του γόνατος είναι ευαίσθητη σε διάφορα είδη βλαβών. Συγκεκριμένα, μια τέτοια ασθένεια όπως η αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι μια κοινή ασθένεια, η οποία είναι πιο ευαίσθητη σε γυναίκες ώριμης ηλικίας, αθλητές.

Τι είναι η αρθροπάθεια γόνατος;

Η ασθένεια είναι ατροφία ιστού χόνδρου σε μια δεδομένη περιοχή. Η ασθένεια συνοδεύεται από μια σειρά συμπτωμάτων, μεταξύ των οποίων υπάρχει μείωση της κινητικότητας των αρθρώσεων, πόνος και παρουσία χαρακτηριστικής κρίσης κατά την κίνηση.

Ελλείψει κατάλληλης θεραπείας, η αρθροπάθεια ρέει σε χρόνια μορφή. Σε αυτή την περίπτωση, δεν επηρεάζεται μόνο ο ιστός του χόνδρου, αλλά και το περίβλημα του, καθώς και οι σύνδεσμοι και οι μύες που βρίσκονται κοντά. Η άρθρωση παραμορφώνεται έντονα, εμφανίζονται οστεόφυτα (οστικές αναπτύξεις) στην επιφάνεια του ιστού του χόνδρου. Η συμπτωματολογία της νόσου γίνεται πιο έντονη.

Αιτίες της νόσου

Η ασθένεια είναι πρωτοπαθής ή επίκτητη. Η πρωτοπαθής αρθρίτιδα εμφανίζεται κατά τη γέννηση και τα πρώτα της συμπτώματα εμφανίζονται στην πρώιμη παιδική ηλικία. Σε αυτή την περίπτωση, η αιτία της νόσου θεωρείται ότι είναι ανωμαλίες στην ανάπτυξη της άρθρωσης ή των συνδέσμων της.

Οι αιτίες της αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος περιλαμβάνουν παράγοντες όπως:

1. Χειρουργική γόνατος (για παράδειγμα, αφαίρεση μηνίσκου). Σε αυτή την περίπτωση, οι ιστοί της άρθρωσης είναι πιο ευαίσθητοι στη φθορά.
2. Μηχανική βλάβη στο γόνατο (κατάγματα οστών, εξάρθρημα, συστολή).
3. Σημαντική σωματική άσκηση σε αυτήν την περιοχή (για παράδειγμα, όταν σηκώνετε βάρη).
4. Αρθρίτιδα, ασθένειες των ποδιών.
5. Μεταβολικές διαταραχές, υπέρβαρο.

Ανάλογα με τους παράγοντες που οδήγησαν στην εμφάνιση και την ανάπτυξη της αρθρίτιδας του γόνατος, η νόσος μπορεί να είναι μονομερής ή αμφίπλευρη. Η μονομερής αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα τραύματος, χειρουργικής επέμβασης. Και παράγοντες όπως το υπερβολικό βάρος και ο ακατάλληλος μεταβολισμός συχνά οδηγούν σε διμερή μορφή της νόσου.

Συμπτώματα

Τα πρώτα σημάδια της νόσου δεν εμφανίζονται αμέσως (αρκετούς μήνες ή χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας παραμόρφωσης). Αν και η δυσφορία στην περιοχή του γόνατος μπορεί να παρατηρηθεί στα πολύ πρώιμα στάδια της νόσου.

Η αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος έχει 4 βαθμούς σοβαρότητας, που χαρακτηρίζεται από μια ειδική θεραπεία και ένα σύνολο συμπτωμάτων:

• Άρθροση άρθρωσης γόνατος 1ου βαθμού.Η ασθένεια πρακτικά δεν εκδηλώνεται με κανέναν τρόπο, με εξαίρεση τις ασυνήθιστες αισθήσεις στην περιοχή του γόνατος. Επιπλέον, εάν δεν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα, η ασθένεια θα αναπτυχθεί, μεταφέροντας όλο και περισσότερα βάσανα στον ασθενή.
• Άρθροση άρθρωσης γόνατος 2ου βαθμού.Κατά τη διάρκεια της κίνησης, εμφανίζεται πόνος στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος, ο οποίος μπορεί να επιμείνει σε ηρεμία.
• Άρθροση άρθρωσης γόνατος 3ου βαθμού.Οι αισθήσεις πόνου γίνονται πιο έντονες, υπάρχει μείωση της κινητικής λειτουργίας της προσβεβλημένης άρθρωσης. Εάν ο πόνος γίνει αφόρητος, η άρθρωση είναι πολύ περιορισμένη στην κίνηση, ο ασθενής χρειάζεται χειρουργική επέμβαση και μερικές φορές αντικατάσταση της άρθρωσης.
• Αρθρίτιδα γόνατος βαθμού 4χαρακτηρίζεται από πλήρη καταστροφή του ιστού του χόνδρου της άρθρωσης. Κατά τη θεραπεία σε αυτήν την περίπτωση, η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη.

Πώς να αντιμετωπίσετε την αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος

1. Φυσιοθεραπεία.Αυτή η μέθοδος θεραπείας σας επιτρέπει να επιτύχετε θετικά αποτελέσματα στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της νόσου. Τα μέτρα φυσιοθεραπείας μπορεί να είναι διαφορετικά:
1. Αναισθητική θεραπεία (UV θεραπεία, μαγνητοθεραπεία). Αυτές οι μέθοδοι μπορούν να εξαλείψουν τα συμπτώματα της αρθροπάθειας, ειδικότερα, τον πόνο, και να αυξήσουν την κινητικότητα της άρθρωσης.
2. Αντιφλεγμονώδης θεραπεία (υπέρυθρη έκθεση, θεραπεία UHF). Αυτές οι μέθοδοι μπορούν να μειώσουν τον πόνο, να σταματήσουν τη φλεγμονή και την καταστροφή των αρθρώσεων.
3. Η επανορθωτική φυσιοθεραπεία (έκθεση υπερήχων, θεραπευτικά λουτρά, darsonvalization) βελτιώνει τη διατροφή και την κυκλοφορία του αίματος στον ιστό του χόνδρου της άρθρωσης.
2. Ιατρική θεραπεία της αρθροπάθειαςτο γόνατο συνταγογραφείται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της νόσου, καθώς και για την αποκατάσταση της προσβεβλημένης άρθρωσης. Για την εξάλειψη των συμπτωμάτων, χρησιμοποιούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Εάν, μετά τη λήψη φαρμάκων αυτής της ομάδας, η ασθένεια συνεχίζει να προοδεύει, συνταγογραφούνται ορμονικοί παράγοντες που βοηθούν στην γρήγορη εξάλειψη του πόνου, της φλεγμονής και του οιδήματος της πληγείσας περιοχής. Η λήψη ορμονών μπορεί να οδηγήσει σε πολλές παρενέργειες, επομένως, αυτά τα χρήματα μπορούν να ληφθούν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις (για παράδειγμα, με σημαντική φλεγμονή των αρθρώσεων, σχηματισμό φλεγμονώδους υγρού στην κοιλότητά τους). Η πορεία εισαγωγής πρέπει να είναι σύντομη, το φάρμακο εγχέεται απευθείας στην άρθρωση όχι περισσότερο από 1 φορά σε 10 ημέρες. Οι χονδροπροστατευτικοί παράγοντες συνταγογραφούνται για την αποκατάσταση του κατεστραμμένου ιστού της άρθρωσης. Η χρήση αυτών των φαρμάκων είναι πολύ αποτελεσματική στα αρχικά στάδια της νόσου, όταν ο ιστός του χόνδρου είναι ελαφρώς κατεστραμμένος. Αλλά με μια προηγμένη μορφή της νόσου, θα απαιτηθούν πιο ριζικές μέθοδοι θεραπείας. Η λήψη χονδροπροστατευτικών πρέπει να είναι τακτική, καθώς μόνο σε αυτή την περίπτωση επιτυγχάνεται θετικό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Τα μέσα για τοπική εφαρμογή (αλοιφές, τζελ) χρησιμοποιούνται ως βοηθητικά φάρμακα, βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και της διατροφής στην περιοχή των αρθρώσεων, μειώνουν τον πόνο και τη δυσφορία στην πληγείσα περιοχή και έχουν θερμαντικό αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι είναι αδύνατο να θεραπεύσουμε την αρθροπάθεια μόνο με τοπικά φάρμακα, αυτά τα κεφάλαια χρησιμοποιούνται μόνο ως προσθήκη στην κύρια θεραπεία. Εκτός από τα παραπάνω, οι ενδοαρθρικές ενέσεις θεωρούνται πολύ αποτελεσματικό φάρμακο, δηλαδή ενέσεις στην άρθρωση για αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος.
3. Χειρουργική θεραπεία.Εάν η νόσος έχει περάσει σε προχωρημένο στάδιο, είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες χειρουργικές μέθοδοι, οι οποίες διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τον βαθμό πρόσκρουσης στην άρθρωση:
• Η αρθροσκόπηση πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας ενδοσκόπιο, το οποίο εισάγεται στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος μέσω μικρών παρακεντήσεων. Ως αποτέλεσμα της επέμβασης, αφαιρούνται οι προσβεβλημένες περιοχές του αρθρικού ιστού.
• Η οστεοτομία ενδείκνυται όταν η άρθρωση έχει ήδη παραμορφωθεί. Η λειτουργία πραγματοποιείται σε διάφορα στάδια: πρώτα, το οστό σπάει στην καθορισμένη θέση, στη συνέχεια το φέρνει στη σωστή θέση, μετά το οποίο, χρησιμοποιώντας ειδικούς σταθεροποιητές, συνδέεται.
• Η ενδοπροσθετική είναι η πιο ριζική χειρουργική μέθοδος που προβλέπεται όταν πρόκειται για την πλήρη καταστροφή του ιστού του χόνδρου. Η επέμβαση είναι μια πλήρης ή μερική αντικατάσταση της προσβεβλημένης άρθρωσης.
• Θεραπεία της αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος με λαϊκές θεραπείεςπιθανώς ως βοηθητικές μέθοδοι. Φυσικά, είναι αδύνατο να συνταγογραφήσετε αυτά τα χρήματα μόνοι σας, απαιτείται προκαταρκτική διαβούλευση με έναν ειδικό.

Πρόληψη της αρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος

Φυσικά, τα προληπτικά μέτρα δεν μπορούν να εγγυηθούν για την πρόληψη της παραμορφωτικής αρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, αλλά είναι πολύ πιθανό να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισής της. Η πρόληψη είναι αρκετά απλή, συνίσταται, πρώτα απ 'όλα, στη διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους, τακτική μέτρια φυσική δραστηριότητα, σωστή διατροφή.

Ως προληπτική άσκηση, τέτοιου είδους σωματική δραστηριότητα είναι κατάλληλες όπως:

• Το περπάτημα.
• Κολύμπι.
• Μια βόλτα με το ποδήλατο.
• Ειδικές ασκήσεις για την ενίσχυση των αρθρώσεων.

Όσον αφορά τη σωστή διατροφή, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η διατροφή περιέχει:

• Πρωτεϊνικά προϊόντα (άπαχο κρέας, ψάρι, γαλακτοκομικά προϊόντα).
• Προϊόντα που περιέχουν κολλαγόνο (ζελέ κρέας, ζελέ κρέατος).
• Τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνες Β (αυγά, μπανάνες, λάχανο).
• Λαχανικά και φρούτα.
• Επαρκής ποσότητα νερού (τουλάχιστον 2 λίτρα την ημέρα).

Υπάρχουν γεύματα που πρέπει να περιοριστούν. Αυτά περιλαμβάνουν λιπαρά, τηγανητά, γλυκά και υπερβολικά αλμυρά τρόφιμα και αλκοολούχα ποτά.